به گزارش مشرق، اواسط سال ۱۴۰۳ مردی با مراجعه به پلیس از سرقت تلفن همراهش توسط راکبان یک موتورسیکلت در منطقه سعادت آباد خبر داد و گفت: «در حال گذر از پیاده‌رو بودم که راکبان یک موتورسیکلت کنارم توقف کردند و یکی از آنها با چاقو به سراغم آمد و دو ضربه به دست و زانویم زد تا تلفن همراهم را سرقت کند. از آنجایی که من مدیر یک شرکت دانش‌بنیان در حوزه پزشکی هستم و اطلاعات بسیار مهمی در تلفنم ذخیره بود، مقاومت کردم حتی به آنها گفتم ساعتم گرانبهاست و داخل کارت‌های بانکی‌ام هم پول است آنها را بردارید اما تلفنم را نبرید ولی آنها هم کارت و ساعتم را گرفتند و هم تلفنم را سرقت کردند و بعد هم از محل گریختند.»

پس از آن پلیس تحقیقاتش را آغاز کرد اما چند روز بعد مالباخته با مراجعه به پلیس آگاهی گفت: «من داخل تلفنم یک سیم‌کارت کشور آلمان داشتم. دوستانم از کشور آلمان تلفنم را ردیابی کردند و حالا هم مکانی که تلفنم سرقت شده مشخص است.» با این اظهارات مأموران به محل اعلام شده توسط مالباخته رفتند و ۵ سارق و همدستانشان را دستگیر و اموال سرقتی را ضبط کردند.

پس از آن چند شکایت مشابه نیز مطرح شد و پرونده پس از تکمیل برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در دادگاه چه گذشت؟

در این جلسه شاکی‌ها یک به یک به جایگاه رفتند و با تشریح ماجرا برای متهمان درخواست اشد مجازات و رد مال کردند.

در ادامه مدیر شرکت دانش‌بنیان نیز گفت: «اطلاعاتی که در هارد تلفنم ذخیره شده بود مربوط به تولید یکی از وسایل ضروری پزشکی است که تولید آن می‌تواند کشور ما را در آن زمینه خودکفا کند. پلیس تلفن همراهم را به من تحویل داده اما هاردش نیست.»

پس از آن ۵ متهم یک به یک به جایگاه رفتند و غیر از سرقت تلفن همراه مدیر شرکت دانش‌بنیان که عکس و مدارک ردیابی آنها در پرونده موجود بود، سرقت از سایر مالباختگان را نپذیرفتند.

با پایان جلسه قضات بر اساس شواهد و مدارک هر کدام از متهمان ردیف اول و دوم را به ۱۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، رد مال و دو سال حبس تعزیری و همینطور پرداخت دیه به خاطر آسیب به مدیر شرکت محکوم کردند. متهم ردیف سوم نیز به ۱۰ سال حبس محکوم شد و دو نفر از متهمان نیز تبرئه شدند.